Sinds ik een balansrolstoel gebruik, is dat compleet anders. Ik kan zelf met de kinderen naar de stad, een vergeten boodschap halen en mee op dagjes uit met gezin, vrienden of familie. Mijn hersteltijd is korter en ik houd weer energie over. Ik ben weer fysiek aanwezig bij debat- en raadsvergaderingen, informatieavonden en partijbijeenkomsten. Kortom: ik neem weer actief deel aan de samenleving. En als kers op de taart kan ik weer uitwaaien op het strand en de natuur in — even ontsnappen aan de dagelijkse drukte.

Het eerste moment waarop ik écht het verschil voelde? Toen ik zélf snel een vergeten boodschap haalde, zonder mijn man of oudste kind te vragen. Ik voelde me zo vrij als een koe die na de winter voor het eerst de wei in mag. Dat kleine stukje zelfstandigheid gaf me een enorme glimlach.